سیاست های ارزی و صادراتی، صنعت فولاد را به کجا می برد؟

فولاد قاچاقی = سود کلان

تقریبا از ده روز گذشته اختلاف قیمت ارز در بازار آزاد با نیما به طرز عجیبی کاهش یافت و تفاوت قیمتی آن کمتر شد. در همین روزها بود که وزارت صنعت معدن و تجارت اقدام به سیاست های اجباری برای کاهش قیمت ها نمود تا بازار داخلی را به ثبات برساند. اما در همین حین تعدادی از دلالان باعث شدند که بازار داخلی دچار تنش شود و بازار صادراتِ غیر قانونی کمی گرم شود. اتفاقی که این روزها در بازار فولاد افتاده این است که مشتریان صادراتی برای خرید محصولات تمایل به پرداخت ریال هستند. این امر نشان دهنده آن است که خروج غیرقانونی فولاد از مرزهای کشور که خود گواه قاچاق کردن است باعث شده که این کار به یک فعالیت پر سود برای بعضی از افراد تبدیل شود. متاسفانه در ایران برخلاف سایر نقاط دنیا در زمینه قیمت گذاری و شرایط صادرات برنامه ریزی می کنند. این در حالی است که در همه دنیا قیمت محصولات فولادی در بازار داخلی با صادرات مساوی یا حتی بیشتر است که این کار مانع از قاچاق و بازار سیاه می شود. مشکلی که در حال حاضر بازار صادرات فولاد در ایران دارد این است که جیب تاجر خارجی پر خواهد شد در حالی که تاجر ایرانی درگیر قوانین و آیین نامه هاست. خریداران بازار صادراتی که به روش های قانونی اقدام می کنند، می دانند که فروشنده ایرانی در بازار داخل تنها می تواند تا ۳۳۰ دلار محصول خود را به فروشد ، به همین دلیل بر کاهش قیمت ها اصرار می کنند و به فروشنده قانونی داخلی فشار زیادی می آورند. همین سیاست باعث می شود محصولات فولادی کشور که کیفیت مناسبی دارد ارزان از کشور خارج شود و به نسبت سایر بازارها ارزان تر باشد. همین اقدامات نادرست باعث شده که محصولات فولادی کشور از دیگر کشورها به طور مثال ترکیه بسیار کمتر باشد. هم اکنون میلگرد ایرانی حدود ۱۰۰ دلار کمتر از قیمت میلگرد ترکیه است.